Bir annenin yürek burkan feryadı

18 Haziran 2003 tarihinde çalıştığı esnada korkunç bir trafik kazası geçiren Özgür Cumali Akbal arka arkaya geçirdiği ameliyatlar sonrası tekerlekli sandalyeye mahkum bir hayat yaşamaya başladı. 2007 yılına kadar tekerlekli sandalyeye mahkum bir hayat yaşan Özgür Cumali Akbal, geçen yılların ardından elleri ve ayakları tutmaz bir vaziyete gelmiş ve tam bir bebek gibi ilgi ve sevgi ile yaşatılmaya çalışan yatağa mahkum hayat yaşamaya başladı.  




Evladını trafik kazasından sonra yalnız bırakmayan her an yanında yer alan acılı anne Ayşe Toruk, evladının düzgün bir şekilde tedavi görürse mutlaka ayağa kalkabileceğini çok yerden öğrenmiş bunu çeşitli kurum ve devlet büyüklerine iletmeye çalışmış, fakat sahipsizlikten olsa gerek, çaldığı tüm kapılar tek tek yüzüne kapanmış. Üstüne üstlük o tarihte eşinin de terkettiği anne Ayşe Toruk, yatağa mahkum evladıyla başbaşa kalarak, hayatın zorluklarına katlandı.



  
Yıllarca evladına kimseden tek kuruş almadan bakan acılı anne Ayşe Toruk, "Benim hayattaki tek umudum oğlumun, Özgürümün tedavisi içindir. Babası bırakıp gittikten sonra, ben tek başıma hayatla resmen savaşırcasına sadece ALLAHA sığınarak hayata tutunuyorum. Yeri geliyor, sabah 3'lere, 4'lere kadar uyuyamıyorum. Oğlum, günlerce tuvaletini yapamıyor,  kendi başıma lağmalarla, ona uyguladığım fizik hareketleri ile çocuğuma tek başıma bakmaya çalışıyorum. Artık yaşımda ilerledi, kendi başıma kaldırırıp, indiremiyorum gücüm yetmiyor. Son 3 yıldır da, maddi sıkıntılar baş gösterdi, Daha geçen ay birikmiş borclarımızdan dolayı elektrikler, doğalgaz ve suyumu kestiler. 


Memurlara yalvardım, kesmeyin engelli çocuğumun altını nasıl temizleyecem, yapmayın etmeyin feryatları ile 1 hafta sürelerle, konu komşunun yardımlarıyla, ayakta durmaya çalışıyorum. Daha ne kadar dayanırım bilmiyorum. Ben kimseden asla kendim için 1 kuruş istemem, kabul da etmem. Ben sadece oğlum için tam teşekküllü bir rehabilite merkezi istiyorum. Bu hastalık, düzgün tedavi edilirse oğlumun ayağa kalkacağını tüm doktorlar söyledi. 







Gel gör ki, elimizden tutacak, kimsemiz olmadığı için maalesef oğlumu bu tür bir hastaneye yatıramıyoruz. Ben devlet büyüklerime yalvarıyorum, oğlumu tedavi ettirecek bir rehabilitasyon merkezine alınmasını istiyorum. Artık hayata tutunmakta kendi ayaklarım üzerinde durmakta zorlanıyorum Allah rızası için bana yardım edin" dedi. 



Evladının gözünün önünde eriyip gitmesine üzüldüğünü ve artık dayanacak gücünün kalmadığını belirten, Sağlık Bakanlığı ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a seslenen anne Ayşe Toruk, "Canım Evladım oğlum Özgür Akdal her geçen gün gözümün önünde eriyip gidiyor yapa yalnızım tek başıma  ağır gövdesini kaldırıyorum


  


çok iyi bakıyorum  ve havale geçirdi 112 yi çağırdım geldiler hastane ye getirdiler sağolsunlar doktor burada yapacak bir şeyimiz yok pazartesi polikliniğe getirin orda gerekeni yapacaklar yatağımız şuan için yok söylüyorlar bu nasıl insanlıktır  ben nasıl eve götüreceğim  şaşırdım kaldım  burada sn devlet başkanımız cumhur başkanımız sayın recep Tayyip Erdoğan beye ve sağlık bakanımıza sesleniyorum artık dayanacak gücüm kalmadı  sesleniyorum oğlum için çok acil hasta bezi lazım, masrafı çok ağır sadece bakım parası alıyorum yetiştiremiyorum" diye konuştu. 


 
ÖZEL HABER.YILMAZ ACU